Bluebell (บลูเบลล์)

 

ดอกบลูเบลล์ (Bluebell) 

เป็นดอกไม้ป่าสีฟ้าอมม่วงที่พบในยุโรป ความหมายดั้งเดิมคือ “ความอ่อนน้อมถ่อมตน”

แต่ในแง่ความรู้สึก มันให้บรรยากาศเงียบสงัด ลึกซึ้ง และเหงาแบบที่ไม่ค่อยมีใครรู้

 

Bluebell และความเหงา

ในป่าอันเงียบสงัดของฤดูใบไม้ผลิ ดอก Bluebell เบ่งบานราวกับระฆังเล็กๆ

ที่ส่งเสียงเพียงในความเงียบ มันไม่ได้ดังพอให้ใครได้ยิน แต่ใครที่หยุดมองจะพบว่า

ความเหงานั้นไม่ได้ว่างเปล่าเสมอไป บางครั้งความเหงาคือการได้อยู่กับตัวเอง ท่ามกลางโลกที่เงียบสงบ

 

 

ข้อมูลทางวิทยาศาสตร์ของ Bluebell

• ชื่อวิทยาศาสตร์: Hyacinthoides non-scripta
• วงศ์: Asparagaceae (วงศ์เดียวกับกระเจียวและดอกไฮยาซินธ์)
• ลักษณะ:
  • ดอกสีฟ้าอมม่วง รูปทรงคล้ายระฆังเล็กๆ ห้อยลงด้านล่าง
  • มีกลิ่นหอมอ่อนๆ โดยเฉพาะเวลาเบ่งบานในป่าฤดูใบไม้ผลิ
  • ใบเรียวยาว สีเขียวเข้ม มักขึ้้นรวมกันเป็นพรมดอกไม้สีน้ำเงิน
• ถิ่นกำเนิด: ป่าเขตอบอุ่นของยุโรปตะวันตก โดยเฉพาะสหราชอาณาจักร (บางครั้งถึงกับเรียกว่า British Bluebell)
• ความพิเศษ: ในบางประเทศ Bluebell ถูกจัดให้เป็นพืชที่ควรอนุรักษ์ เพราะการขุดหรือทำลายอาจผิดกฎหมาย